Zadurzeni w jesieni

Jesień to taki czas w roku, kiedy Matka Natura mówi “spójrz, jak łatwe, jak zdrowe i jak piękne może być odpuszczanie”. Toni Sorenson

Odnoszę wrażenie, że tegoroczna jesień trochę się z nami cacka.
A jesienna aura przepełniona jest nutką liryzmu, zmysłowości i spokoju, bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Trochę na odwrót w odniesieniu do tego, co się dzieje pomiędzy ludźmi.

I tak na przykład, wrzesień charakterem przypominał prawdziwe lato. Październik co prawda serwował oziębłe noce, dni za to przystrajał słonecznym uśmiechem. I wreszcie listopad, zazwyczaj zamglony, szary i naburmuszony, w tym roku kolorowy, dostojny i klarowny.

I to właśnie dało mi impuls do przemyśleń. Nie takich jesiennych, kojarzonych z nostalgią, depresją i osamotnieniem, ale wręcz przeciwnie, zachęciło mnie to do poszukania dowodów na to, że sprawy można widzieć inaczej.

Poniżej kilka cytatów, by odświeżyć zmordowany codziennością umysł.

Jesienne kolory są zabawne. Są takie jasne, intensywne i piękne. Jakby natura próbowała wypełnić cię kolorem, nasycić cię, abyś zgromadził zapasy, zanim zima przemieni wszystko w stonowane i  nijakie.
Siobhan Vivian

Jesień nosi więcej złota w swoich kieszeniach niż wszystkie pozostałe pory roku.
Jim Bishop

Gdyby rok schowany był w zegarze, jesień byłaby magiczną godziną.
Victoria Erickson

Jesień wpadła na scenę jak rozjuszony osiłek, nie bawiąc się w żadne ceregiele z pięknymi liśćmi i chłodnymi, rześkimi porankami. Grzmotnęła lato w twarz i puściła śnieg z deszczem już w połowie września.
Jonathan Carroll, Całując ul

Życie zaczyna się dopiero jesienią, kiedy robi się chłodniej.
Francis Scott Fitzgerald, Wielki Gatsby

Spokojne przechodzenie jesieni w zimę wcale nie jest przykrym okresem. Zabezpiecza się wtedy różne rzeczy, gromadzi się i chowa jak największą ilość zapasów. Przyjemnie jest zebrać wszystko, co się ma, tuż przy sobie, możliwie najbliżej, zmagazynować swoje ciepło i myśli i skryć się w głębokiej dziurze, w samiutkim środku, tam gdzie bezpiecznie, gdzie można bronić tego, co ważne i cenne, i swoje własne.
Tove Jansson, „Dolina Muminków w listopadzie”

Jakże się cieszę, że żyję na świecie, w którym istnieje październik! Jakież to byłoby okropne, gdyby natychmiast po wrześniu następował listopad!
Lucy Maud Montgomery, „Ania z Zielonego Wzgórza

Lubię jesień… Jesień jakby usprawiedliwia depresję, jesienią nie trzeba być młodym, zdrowym, aktywnym jak latem, jesienią można sobie popłakać, jesień to pora ludzi samotnych.
Paweł Pollak, „Niepełni”

Kto widział zimę, wiosnę, lato i jesień, ten nie zobaczy już nic radykalnie nowego.
Pory roku istnieją po to, by nigdy się nie znudzić, dlatego tak szybko o nich zapominamy. W krótkim czasie zacierają się rysy ostatniego sezonu i kolejna jesień będzie równie olśniewająca, co ostatnia.
Taras Prochaśko, „Spalone lato”

– Nie umrzemy nigdy – wyszeptała w jego ramionach.
– Nie. My nie. Umiera tylko czas. Przeklęty czas. Wciąż umiera. My żyjemy. Żyjemy wiecznie. Budzisz się wiosną, kiedy usypiasz, jest jesień, a między nimi tysiąc razy powraca zima i lato.
Erich Maria Remarque, „Łuk triumfalny”